Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Utram tandem linguam nescio? Eademne, quae restincta siti? Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit.
Summus dolor plures dies manere non potest?
Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? At enim hic etiam dolore. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Tum mihi Piso: Quid ergo? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Equidem e Cn.
- Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest.
- Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
- At iam decimum annum in spelunca iacet.
- Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
- Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere.
- Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas?